بدبختی ما این است که همه را جهنمی و خود را بهشتی می دانیم

آیت الله امجد در مراسم شب احیای موسسه نوید صالحین:

بدبختی ما این است که همه را جهنمی و خود را بهشتی می دانیم

در شب گذشته پیروان حضرت علی (ع)، قرآن ـ کتاب نور و هدایت ـ را به سر گرفتند تا قرآن در سراسر زندگی شان حاکم باشد. به گفته آیت الله امجد، نیاز نیست در این شب، تا صبح قرآن بزرگ بر سر گیریم و صبح قرآن را زیرپا بگذاریم. قرآن درس زندگیست و باید در تمام زندگی ما تجلی کند. با دین، شهید و انقلاب نمی توان بازی کرد.

به گزارش خبرنگار پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، آیت الله امجد شب گذشته در مراسم احیاء شب نوزدهم ماه مبارک رمضان در موسسه نوید صالحین، گفت: در این عالم، برخی احکام بر برخی احکام دیگر و برخی قوانین بر برخی قوانین دیگر حاکم هستند. تبعیت بر همه چیز حاکم است و اگر تبعیت بر همه چیز حاکم باشد، جامعه به این بدبختی نمی افتد.

وی در ادامه پس از خواندن سوره قدر، سوره حمد را برای از بین رفتن تمام دردهای بی درمان، نجات زندانیان بی گناه، شفای مریضان، رفع مشکلات جوانان برای ازدواج و .. قرائت کرد.

آیت الله امجد در ادامه تصریح کرد: به راستی شکر کدام نعمت خدادادی را می توانیم به جا آوریم؟ شما می توانید شکر کنید که خدا ما را وادار کرده روزی 10 مرتبه قرآن بخوانیم؟ امام با آن همه گرفتاری روزی چندین مرتبه قرآن می خواند؛ امام چهره مظلومی است.

وی با اشاره به این که هرچه خدا گفت، برعکس انجام دادیم، تصریح کرد: ما امانت خدا هستیم و به خودمان خیانت کردیم؛ خدا گفت "نکنید"، انجام دادیم؛ خدا گفت"انجام دهید"، نکردیم. ما گوش شنوا نداریم.

آیت الله امجد با تاکید بر این که اعتدال نداریم، گفت: یا هیچ کاری را انجام نمی دهیم، یا همه کار می کنیم. مدیر باید دارای 4 شرط مدیریت باشد؛ مدیر باید اختیار داشته باشد، امین باشد، حسابرس باشد و آگاهی داشته باشد.

وی با تاکید بر این که مشکلات زیادی در جامعه وجود دارد که انسان را خُرد می کند، اظهار کرد: امشب آمده ایم تا قرآن را روی سر بگذاریم؛ قرآن نور است، قرآن هدایت است. مشکلات جامعه کم نیست؛ مشکلات جامعه آدم را خرد می کند. امشب آمدیم برای ظهور امام زمان (ع) دعا و طلب مغفرت می کنیم. باید از گناهان خود توبه کنیم.

آیت الله امجد با اشاره به شهادت آیت الله مدنی، گفت: آیت الله مدنی 40 سال قبل از شهادتش، شک کرده بود که کشته می شود، وی یکپارچه نور بود؛ شب احیاء بالای منبر رفته بود و به مردم گفته بود که " آقایان شما آمدید از گناهانتان توبه کنید، من آمده ام از منبرهایم توبه کنم". آیت الله مدنی، شهید بزرگوار، نسبت به ارزش ها حساس بود اما بالای منبر رفته بود و گفت که میخواهم از منبر خود توبه کنم.

وی با تاکید بر این که آمده ایم امشب با علی (ع) آشتی کنیم و او را بشناسیم، اظهار کرد: این دنیا متاع غرور و متاع بلاغ است؛ دنیا معبد، دانشگاه و جای انبیاء است؛ اینجا از بهشت بالاتر است چرا که در بهشت ترقی عملی نیست، در دنیا با یک صلوات به عرش می رسید. اینجا، جای متاع بلاغ است. اما هیچ کس به اندازه حضرت علی (ع) به دنیا تیر نزده است، چیست دنیا؟ از خدا غافل شدن.

آیت الله امجد با تاکید بر این که انسان نباید اسیر نان و آب باشد، گفت: ما همه ابزار خدادی، زمین، آسمان، کهکشان و ... را که برای انسان آفریده شده را به یاد داریم؟ فرض کنیم بهشت و جهنم نباشد، آیا درست است که گناه کنیم؟ همه این ها برای این است که انسان نان و آب داشته باشد.

وی تصریح کرد: پیغمبر(ص)، حضرت علی و امام زمان (عج) پدران شما هستند، چه غم دارید؟ کسی پدر دارد، غم دارد؟ علی(ع) بعد از پیامبر جانشین است، علی جان شیرین پیامبر است. خدا به نام علی(ع) جلوه کرده است، می خواهید خدا را ببینید، علی(ع) را ببینید.

آیت الله امجد با تاکید بر این که اگر مجتهد عادل و رساله عملی داشته باشیم، پیرو علی می شویم، خطاب به حاضرین اظهار کرد: انسان درصورتی که خود را بشناسد می تواند خدا را بشناسد، خود را بیابید تا خدا را بشناسید. چه بخواهید و چه نخواهید بهشت و جهنم وجود دارد، امشب خود را بشناسید.

وی ادامه داد: فردی به امام حسین(ع) می گوید، می خواهم گناه کنم؛ امام حسین(ع) مانند ما نیست که به او بگوید خبیث، ملعون؛ او را بگیرید، ببرید، 110 را خبر کنید و ببرید زندان؛ امام حسین(ع) انسان است. بشر با انسان فرق می کند؛ این بشر آمده تا انسان شود، انسان بی نهایت بزرگ. حضرت می فرماید، اگر می خواهی گناه کنی، برو جایی که خدا تو را نبیند؛ این بزرگان این گونه تربیت می کردند.

آیت الله امجد افزود: ممکن است فردی اهل گناه باشد و در نهایت به بهشت برود، ممکن است فردی تمام عمر در حوزه باشد و به ته جهنم برود. تمام بدبختی ما از خودبینی و تمام سعادت در خدا پرستی است. انسان باید بداند که مبداء است. دریا است؛ خویش را باید در خویش پیدا کند. ما خودبینیم. خودبینی، تکبر، کبر به همراه می آورد. ما دو دشمن چون نفس و زینت دنیا داریم و تمام بدبختی ما از خودپرستی، خودبینی و عدم خداپرستی مان است. ما همه را جهنمی و خود را بهشتی می دانیم.

وی با تاکید بر این که امشب برای توبه آمده ایم، اظهار کرد: خدا غیر از قاتل امام حسین (ع) همه را می بخشد؛ هرکس، هرچه، هرجا، هر فرصت می تواند توبه کند. توبه، پشیمانی است. ما مرده های عمودی هستیم که بعدا افقی می شود. باید "خداییمان" را کنار بگذاریم، در این صورت آدم می شویم؛ تا خدایی می کنیم، آدم نمی شویم. اگر بتوانیم امشب خودخواهیمان را کنار بگذاریم به عرش می رویم.