محکومیت و رد فلسفه

فلسفه یعنی نگاهی که همراه با دقت عقلی است به هستی و مخلوقات . شما به هر چیزی از پنجره عقل خود نگاه می کنید.

 شما وقتی فلسفه را که به معنای تلاش عقلی است ، با استدلال رد می نمایید یعنی دارید کاری فلسفی می نمایید برای رد فلسفه. شما هر چیز را با فیلتر عقل خود متوجه می شوید و نمی‌توانید نقش این فیلتر را نادیده بگیرید و آن را با نفی و نادیده گرفتن آن محکوم نمایید. اما فلسفه‌ای که در برخی روایات نهی شده است فلسفه ای است که در دست حکومت وقت و مشوب به انواع مغالطات بوده است و نه فلسفه‌ای که با عقل معصوم و دور از خطا رقم خورده است. فلسفه‌ای است که فیلسوف آن در برابر معصوم می ایستد و بر عقل مشوب و نه معصوم خود تکیه می‌نماید و سیاست براندازی مکتب اهلبیت علیهم السلام را دنبال می‌کند وگرنه هر گونه اجتهادی حتی تفکر بر آیات و روایات، عقل‌ورزی و نوعی به کار بردن سیستم فلسفی است . البته باید توجه داشت که عقل بشری بردی محدود دارد و اگر دست به دامان وحی و شهود نشود از سیر کمالی خویش باز می‌ماند.

برای مطالعه این بحث، به کتاب حقوق نوبنیاد مراجعه نمایید.