امام راه است؛ و مقصد و مطلوب خداست. مجالس و محافل ما باید بر اساس توحید باشد

روح مجرد، ص: 441 مجالس و محافل ما باید براساس توحید باشد، قرآن خوانده شود؛ ذکر و فضائل ائمّه علیهم السّلام باید در راه مسیر توحید و عرفان إلهى قرار گیرد؛ نه آنکه خدا را فراموش کنیم و از ایشان یاد کنیم. ذکر آنها بدون عنوان مرآتیّت، شکل استقلال به خود میگیرد و سر از غلوّ و ارتفاع بیرون مى‏آورد. هر چه را که ما از امام بخواهیم و در آن حال از خدا غافل باشیم، إمام را پرستیده‏ایم. امام راه است، و مقصد و مطلوبْ خداست. نباید راه و طریق با هدف و مقصد خلط شود که در آن صورت از صبغه توحید خارج میگردد. در وقتیکه مقابل ضریح مقدّس مى‏ایستیم، هر چه بخواهیم و دعا کنیم باید از خدا باشد؛ و از آنحضرت که میخواهیم باید به عنوان وساطت و نمایندگى باشد، تا از خدا بگیرد و به ما بدهد. اگر از خود حضرت بخواهیم و خدا را فراموش کنیم راه خلاف را پیموده‏ایم. خودش بدینگونه رضا نمیدهد، و دعایمان را مستجاب نمى‏نماید. چون در برابر خدا بت ساخته‏ایم و امامان ما علیهم السّلام نفى این معنى را کرده و مى‏کنند. امّا اگر بوسیله آنها از خدا بخواهیم و مؤثّر حقیقى و إعطا کننده واقعى را خدا بدانیم، هم دعایمان را مستجاب مى‏نمایند و حاجتمان را بر مى‏آورند، و هم از صراط توحید قدمى‏ روح مجرد، ص: 442 تجاوز نکرده‏ایم و خود را به غلوّ و شرک نیالوده‏ایم. هر چه از خود امام بخواهیم غُلوّ است و شرک. و هر چه از خدا بواسطه امام بخواهیم توحید است و معرفت. اشکال شیخ أحمد أحسائى و پیروانش از همینجا پیدا شد؛ و عرفان عرفاءِ حقّه ما نیز براساس توجّه بدین دقیقه بود. در اینصورت باید درست متوجّه باشیم تا خداى نخواسته عبادتمان و دعایمان و توسّلمان و زیارتمان سر از مذهب شیخیّه درنیاورد؛ و خود به صورت، صحیح العقیده و در باطن موافق آن طرزِ آداب نباشیم که غلوّ و ارتفاعِ مَنْهىّ در روایات غیر از این چیزى نیست. مبادا یک عمر بحث از صحّت و استوارى أمْرٌ بَینَ الامْرَیْن بنمائیم ولى عملًا در دام مُفَوِّضه گرفتار آئیم!

منبع  :  روح مجرد ص 441    لینک های مرتبط:   1) علامه طهرانی: امید میرفت بعد از انقلاب اسلامی در حوزه ها برای تدریس اخلاق عملی و معارف شهودی تأسیساتی نوین برپا شود؛ آنهم نشد. نقد آراء غیر صحیح 2) چگونه مرتاضان هندی به رموز خفیّه و اسرار غیبیّه عالم پی میبرند. نقد آراء غیر صحیح 3) جلوگیری حضرت آقای حدّاد از فتنه مدّعی سیّد حسنی نقد آراء غیر صحیح 4) امتحان الهی و فتنه شدید در میان اصحاب و محبّان حاج سیّد هاشم حدّاد در اثر نفهمیدن حقیقت ولایت نقد آراء غیر صحیح 5) مودّت و ولاء محیی الدین نسبت به اهل بیت علیهم السلام در فتوحات نقد آراء غیر صحیح 6) تحریف محدث نوری در نقل عبارت محیی الدین و پاسخ منطقی و شیوای علامه طهرانی به محدث نوری نقد آراء غیر صحیح 7) امام راه است؛ و مقصد و مطلوب خداست. مجالس و محافل ما باید بر اساس توحید باشد توحید 8) اخطار شدید علامه طهرانی به همه پویندگان طریق سعادت توحید 9) ایراد و اشکال مرحوم فیض بر محیی الدین و جواب اجمالی علامه طهرانی بر این ایراد نقد آراء غیر صحیح 10) شیخیه چه می گویند؟ و اشکالات وارده بر آنها نقد آراء غیر صحیح 11) محیی الدین عربی و جمیع عرفاء، با شیخیه و حشویه و برخی از اخباریون در دو قطب متعاکس قرار دارند نقد آراء غیر صحیح