ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
جوانمردی از مهمترین صفات بارز انسان است همانطور که جفاکاری چنین است و از صفات بسیار بد دانسته میشود. هر کس نمیتواند جوانمرد باشد؛ اگرچه بسیاری میتوانند جفاکار باشند و این وصف به نسبت بر همه افراد حاکم است. هر کس جوانمردی را دوست دارد و از آن لذت میبرد؛ ولی هر فردی نمیتواند جوانمرد باشد. این کمال در خور همگان نیست و کمتر کسی میتواند مصداق عینی چنین کمالی باشد؛ بهویژه افرادی که گرفتار عناوین و مقامات ظاهری و اعتباری هستند کمتر میتوانند جوانمرد باشند.
جوانمردی به طور کلی در افرادی دیده میشود که از اصالت و بزرگواری خاصی برخوردار باشند. افراد پست، فرومایه، کج اندیش و تازه به دوران رسیده هرگز جوانمرد نمیگردند.
در معنای جوانمردی به طور خلاصه باید گفت: «مردی» صفتی کمالی است و وصف «جوان» حکایت از شکوفایی آن وصف میکند. معنای بسیط این دو عنوان حقیقت معنای این دو مفهوم را به طور ترکیبی نیز بیان میدارد و بر این اساس، کسی را «جوانمرد» گویند که از بزرگیهای خاصی برخوردار است. گذشت و ایثار برای جوانمرد کار آسانی است و آن را بهراحتی جلوهگر میسازد.
افراد جوانمرد دارای حالتی هستند که از گذشت و ایثار لذت میبرند؛ چنان که دیگران از امور گوناگون دیگری کام میجویند؛ گرچه ممکن است با تمرین و تربیت تا حدی چنین وصفی را در افراد ایجاد کرد؛ ولی میتوان گفت اینگونه اوصاف کمال در خور افراد عادی و همگانی نیست و فقط بعضی از افراد، استعداد عینی آن را دارند و چنین اوصاف کمال را به آسانی میتوان در نهاد آنها یافت.