المر تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ وَالَّذِی أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ الْحَقُّ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یُؤْمِنُونَ﴿1﴾اللَّهُ الَّذِی
رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَیْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى
الْعَرْشِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ
مُسَمًّى یُدَبِّرُ الْأَمْرَ یُفَصِّلُ الْآیَاتِ لَعَلَّکُمْ بِلِقَاءِ
رَبِّکُمْ تُوقِنُونَ﴿2﴾وَهُوَ الَّذِی
مَدَّ الْأَرْضَ وَجَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ وَأَنْهَارًا وَمِنْ کُلِّ
الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِیهَا زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ یُغْشِی اللَّیْلَ
النَّهَارَ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ﴿3﴾وَفِی الْأَرْضِ
قِطَعٌ مُتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِیلٌ
صِنْوَانٌ وَغَیْرُ صِنْوَانٍ یُسْقَى بِمَاءٍ وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ
بَعْضَهَا عَلَى بَعْضٍ فِی الْأُکُلِ إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِقَوْمٍ
یَعْقِلُونَ﴿4﴾وَإِنْ تَعْجَبْ
فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَإِذَا کُنَّا تُرَابًا أَإِنَّا لَفِی خَلْقٍ
جَدِیدٍ أُولَئِکَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِرَبِّهِمْ وَأُولَئِکَ
الْأَغْلَالُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَأُولَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ
فِیهَا خَالِدُونَ﴿5﴾المر، اینها آیات کتاب (آسمانی) است؛ و آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، حقّ است؛ ولی بیشتر مردم ایمان نمیآورند!﴿1﴾خدا همان کسی است
که آسمانها را، بدون ستونهایی که برای شما دیدنی باشد، برافراشت، سپس بر
عرش استیلا یافت (و زمام تدبیر جهان را در کف قدرت گرفت)؛ و خورشید و ماه
را مسخّر ساخت، که هر کدام تا زمان معینی حرکت دارند! کارها را او تدبیر
میکند؛ آیات را (برای شما) تشریح مینماید؛ شاید به لقای پروردگارتان یقین
پیدا کنید!﴿2﴾و او کسی است که
زمین را گسترد؛ و در آن کوهها و نهرهایی قرار داد؛ و در آن از تمام
میوهها دو جفت آفرید؛ (پرده سیاه) شب را بر روز میپوشاند؛ در اینها آیاتی
است برای گروهی که تفکر میکنند!﴿3﴾و در روی زمین،
قطعاتی در کنار هم قرار دارد که با هم متفاوتند؛ و (نیز) باغهایی از انگور و
زراعت و نخلها، (و درختان میوه گوناگون) که گاه بر یک پایه میرویند و گاه
بر دو پایه؛ (و عجیبتر آنکه) همه آنها از یک آب سیراب میشوند! و با این
حال، بعضی از آنها را از جهت میوه بر دیگری برتری میدهیم؛ در اینها
نشانههایی است برای گروهی که عقل خویش را به کار میگیرند!﴿4﴾و اگر (از چیزی)
تعجب میکنی، عجیب گفتار آنهاست که میگویند: «آیا هنگامی که ما خاک شدیم،
(بار دیگر زنده میشویم و) به خلقت جدیدی بازمیگردیم؟!» آنها کسانی هستند
که به پروردگارشان کافر شدهاند؛ و آنان غل و زنجیرها در گردنشان است؛ و
آنها اهل دوزخند، و جاودانه در آن خواهند ماند!﴿5﴾ منبع:http://www.islamquest.net