شیوه مصرف، فواید و خواص زعفران

استفاده از چاشنی‌ها در غذا، مشاعر انسان را باز می‌کنند و منجر به سلامتی می‌گردند. از جمله چاشنی ها نمک، زعفران، سیر، پیاز و غیره هستند که نخوردن و زیاد خوردن آن، باعث مرگ می‌شود. لذا این غذاها باید به اندازه خورده شوند. پس زعفران اگرچه خوب و لذیذ است؛ اما این امر مجوز آن نمی‌شود که فرد هرچه می‌تواند زعفران بخورد؛ چرا که مصرف بیش از اندازه آن، فرد را به آسیب‌های روانی دچار می‌سازد و گاه او را به خنده‌های غیر اختیاری وا می‌دارد؛ بنابر این باید مرزهای استفاده از هر چیزی را شناخت.

می توان یک‌مثقال زعفران را  در مدتی طولانی مانند شش‌ماه مصرف کرد؛ از این‌رو، گران تمام نمی‌شود. چای و زعفران تا شش‌ماه و برنج تا یک سال سالم باقی می‌مانند. تغذیه‌های فانتزی باید هر روز مصرف شوند. می‌توان یک پرِ زعفران را در قوری چای، پلو، و یا آبگوشت ریخت و روزانه مصرف کرد. خوردن چای به تنهایی نیز خوب نیست و بهتر است گلاب، زعفران یا دارچین با آن همراه شود.

همچنین می‌شود به جای زعفران، از ریشهٔ آن، که سبک‌تر از خود زعفران است، مثلاً در آب‌گوشت استفاده نمود. مصرف زعفران، خواب را کم و خوراک را تنظیم می‌کند. البته باید توجه داشت که زعفران باید دست‌کم نیم‌ساعت در آب بماند تا در آن حل شود.

خوردن زعفران، آب عدس، آب نخود و نیز استفاده‏ ى فراوان از پیاز براى بدن مناسب است، به ‏خصوص بوى آن براى اعصاب بسیار خوب است و اگر معده تربیت شود، بوى آن هم از بین مى ‏رود.

استفاده از چاشنی‌ها در غذا سبب جلوگیری از رنگ‌پریدگی، چرت، سیاهی و چروک پوست می‌شود. از بهترین چاشنی‌ها می‌توان نبات، گلاب، زعفران و ادویه‌جات را نام برد. عدم مصرف زعفران، رنگ پوست را کدر و سیاه می‌کند.

دست‌کم باید در هر شش ماه مثقالی از زعفران را مصرف نمود. انرژی این چاشنی به اندازه‌ای است که می‌توان مثقالی از آن را با چند کیلو گوشت برابر دانست. افزون بر زعفران، پسته هم بسیار مفید است.

البته بسیاری از خوراکی‌ها به‌ویژه در افراد گرم مزاج سبب تحریک می‌شود. زعفران، گلاب و آب هویج از این نمونه است و مردانگی و نعوظ مرد را شدت می‌بخشد و او را در بهره‌بری از همسر و نیز بهره دادن به او توانا می‌سازد. استفاده از محرک‌های جنسی و تقویت‌کننده‌ها در صورتی حرام است که بر مورد حرام و فساد تحریک آوری داشته‌باشد.

همچنین رعایت تناسب غذایی با ذکر، البته  بعد از صفای باطن و حلال‌درمانی، لازم است. ذکر برای توانمند شدن و قدرت استجابت یافتن، به تغذیهٔ مناسب نیاز دارد. بر این پایه، برای ذکرپرداز، هم کم‌خوردن مُضر می‌باشد و هم پرخوری و وی باید اندازه‌خوری را به دست آورد. استفاده از چاشنی‌هایی مانند زعفران، دارچین و زنجبیل و در برخی مواقع ترکیب آن‌ها با عسل، به دفع زواید و جبران کاستی‌ها می‌انجامد. دریافت تناسب غذایی، نیاز به ویزیت مستقیم شخص دارد.

http://yalda15.ir