نامه ای سرگشاده به آقای دکتر ظریف، وزیرخارجه جمهوری اسلامی ایران

بیش از 5 سال از وزارت شما بر دستگاه سیاست و روابط خارجی کشور میگذرد. آنچه افکار عمومی از این 5 سال وزارت شما در خاطر دارد، دو موضوع است: برجام و توئیتر!

به گزارش مشرق، محمد عبداللهی کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی با عنوان "نامه ای سرگشاده به آقای دکتر ظریف، وزیرخارجه جمهوری اسلامی ایران" نوشت:

جناب دکتر ظریف! سلام

 بیش از 5 سال از وزارت شما بر دستگاه سیاست و روابط خارجی کشور میگذرد. آنچه افکار عمومی از این 5 سال وزارت شما در خاطر دارد، دو موضوع است: برجام و توئیتر!

بیشتر بخوانید:

تله برجام ۲ و ۳ با سناریو– مترسک جنگی

برجامی که پرونده اش هنوز باز است و از منظر منتقدان، دستاوردهای هسته ای ما را گِل گرفت و توان رفع تحریمها را نداشت و با نگاه موافقان، بهانه ای چون بمب هسته ای برای جنگ با ایران را از دشمن گرفت! که آن هم نگرفت که اگر میگرفت، اینک اسرائیل و عربستان، همچنان چماقِ بمب را برای ایران هراسی علم نمیکردند.. اما توئیتر! در مصاحبه ای گفتید گاه چند ساعت برای هر توئیت وقت میگذارید و با چندین نفر مشورت میکنید. چه خوب اما.. کاش برای مسائل زیر هم اندکی وقت میگذاشتید:

آقای دکتر ظریف!

آیا خبر دارید مهمترین علت ریزگردهای استان بزرگ و حیاتی خوزستان، سدسازی گسترده دولت ترکیه بر دجله و فرات و جلوگیری از ورود حق آبه به همسایگان از جمله ایران است؟! به ملت ایران پاسخ دهید که برای گرفتن این حق قانونی مردم خوزستان و استانهای همجوار و بلکه تاثیر آن بر خشکسالی کل ایران چه کرده اید؟!

آیا خبر دارید با انفعال دستگاه دیپلماسی ایران، افغانستان از ورود آب هیرمند به بهانه های مختلف خودداری میکند؟! لطفا پاسخ دهید برای گرفتن این حق قانونی مردم سیستان و ایران چه کرده اید؟!

آیا خبر دارید با وجود حمایت و کمکهای بی دریغ سپاهکشورمان به آزادسازی عراق، هنوز پس از حدود 40 سال از فسخ بیانیه الجزایر بین ایران و عراق، هیچ پیمان نامه صلح و آشتی از حیث حقوقی بین دو کشور منعقد نشده؟ آیا خبر دارید هنوز تکلیف خطوط مرزی بین ایران و عراق در برخی مناطق روشن نیست؟! آیا خبر دارید هنوز هزار میلیارد دلار خسارات ناشی از تجاوز حکومت بعث به ایران طبق قطعنامه 598پرداخت نشده؟! و هنوز خط القعر اروند به عنوان مرز دو کشور توسط طرف عراقی به رسمیت شناخته نشده است؟ یعنی درست در وقتی که نظامیان فداکار ما با تمام توان به میدان آمدند، دستگاه دیپلماسی و وزارتخارجه که باید بال مکمل آنها باشد، در خواب و انفعال بسر میبرد؟

آیا خبر دارید در دوران صدارت شما، تصویر ایران در جهان نه تنها بهبود نیافته بلکه حتی در منطقه نیز امواج تبلیغاتی شدید ایران هراسی، ملتهایی که دلداده نظام و انقلاب ما بوده اند را بعضا دچار تزلزل کرده است؟! پرسش از حضرتعالی این است که وزارتخارجه کدام ابزارهای تبلیغاتی را برای بهبود چهره ایران استخدام کرده است؟! کدام فیلم سینمایی، سریال، انیمیشن و.. را حمایت کرده و تاثیرگذاری هدفمند و حتی دعوت و ارتباط گیری با هنرمندان، سینماگران، نخبگان غربی و.. برای همبستگی و ایجاد حس خوب نسبت به ایران و جمهوری اسلامی صورت داده است؟! پرسش این است که غفلت راهبردی وزارتخارجه از نامه کلیدی رهبر انقلاب به جوانان اروپایی که وظیفه ترویج و تبیین هنرمندانه آن با دستگاه دیپلماسی است، چه توجیهی دارد؟!

جناب آقای دکتر ظریف!

آیا خبر دارید که درست وقتی مقامات و رسانه های بیگانه، به دروغ و توهم، ایران را به صدور انقلاب متهم میکنند، این ترکیه است که در کسوت رهبر خودخوانده جهان اسلام، به میان مسلمانان میانمار میرود، جوانان فلسطینی سمبل مقاومت را دلجویی میکند و حتی در کنفرانس قدس، دیگر کشورهای جهان اسلام را تلویحا به شناسایی بیت المقدس غربی برای اسرائیل میکشاند و ایران به دنبال آن می دود؟! آیا مردم ایران بعنوان کشوری شیعه و مسلمان حق ندارند از شما بپرسند در قبال ظلم به مسلمانان یمن، نیجریه، میانمار، بحرین و.. تاکنون چه اقدام مفیدی داشته اید و چه تاثیری بر حال این بیگناهان گذاشته اید؟!

مورد دیگر، رفتارها و مشی شما در تعامل با دولتهای متخاصم است که گاه آنچنان نرمش میکند که غرور و اعتبار ملی ایرانیان عزتمند را جریحه دار میسازد. از جمله، شما دست دوستی به سمت بن سلمان یک وهابی دست آموز ملکه جنایتکار انگلیس دراز کردید که دستش تا مرفق در خون کودکان یمن فرو رفته است! همو که ورژن عرب نتانیاهو و ابوسفیان 2018 است و بارها  توهینهای شنیعی نسبت به رهبر انقلاب روا داشته است و اگر جنگی به وقوع بپیوندد، همین عربستان بن سلمان، پایگاه سوخت گیری و پرواز هواپیماهای آمریکایی و اسرائیلی به ایران میشود. این همه عزت و غرور ملی را چگونه برایمان آورده اید؟!

جناب آقای ظریف!

آیا ملت ایران حق ندارند از شما سوال کنند که وقتی ویزا برای سفر به ترکیه و ارمنستان و گرجستان و فسق و فجورستان ها برداشته میشود، چرا برای میلیونها زائر اربعین (عراق هیچ! اربعین) و همینطور متقابلا زائران عراق به ایران که بیشترین حجم توریسم وارد شده به کشور را تشکیل میدهند، حذف نمیشود؟! آیا این کار معنایی جز سنگ اندازی و سخت کردن توریسم زیارتی و حلال دارد؟!

آقای دکتر!

آیا خبر دارید که رژیم صهیونیستی از کشورهای ذره بینی جهان، برای گسترش چتر نفوذ خود نمیگذرد و حتی بعنوان عضو ناظر اتحادیه افریقا از قاره سیاه هم نگذشته؟ در تمامی کشورهای مجاز، لابی و سازمانهای متعدد بعنوان پشتوانه های حقوقی و رسمی برای حفاظت از نه تنها اسرائیل، بلکه ایدئولوژی یهود و صهیونیسم تاسیس و فعال کرده و حال آنکه در این چهل سال و این پنج سال نه تنها در این کشورها لابی حامی اسلام، دیده بان حقوق شیعیان و.. تشکیل نشده که حتی لابی رسمی حامی ایران هم نداریم؟! مسئولیت رسمی اصلی این اقدامات بر دوش وزارت خارجه است. بیایید حداقل در دیپلماسی کمی اسرائیلی شوید..

آیا خبر دارید حدود دو دهه از فعالیت جنبش بایکوت اسرائیل، اپوزیسیونهای داخلی این رژیم و.. (بعنوان بزرگترین رژیم متخاصم با ما) میگذرد، دهها فعال و اکتیویست غربی حامی فلسطین به شهادت رسیده اند، ولی دستگاه خارجه کوچکترین حمایت یا حتی پژواکی از آنها نداشته و با اهمال خود باعث شده اید در میدانهای ورزشی، ایران محکوم شود نه اسرائیل! حال آنکه این رژیم بطور گسترده با گروهکها و اپوزیسیون خارج نشین ایران، حمایت رسمی و ارتباط تشکیلاتی، مالی و.. دارد و حتی سرکرده این رژیم در صحن سازمان ملل برای ارتباط گیری مستقیم با مردم ایران، به فارسی سخن میگوید، به فارسی سایت و توئیت میزند و.. ولی حتی وزارتخارجه ما یک صفحه به زبان عبری برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی اسرائیل ندارد؟!

آقای دکتر ظریف!

آیا خبر دارید کشور به وابستگی سیاسی در حوزه ارتباطات دچار شده و بیش از شصت درصد حریم الکترونیک کشور در اختیار تلگرام همین رژیم صهیونیستی قرار دارد و به همین دلیل نخست وزیر این رژیم در اجلاس ایپک، مغرورانه پیشروی تکنولوژیک اسرائیل را بعنوان برگ برنده خود اعلام میکند و ما تنها تماشا میکنیم؟!

و آیا خبر دارید از طریق پلیس اینترپل و با فشارهای دیپلماتیک و اقتصادی بر کشورهایی که منبع واردات به ایران شده اند، میتوان لیدرهای گروهکهای تروریستی ساکن کشورهای غربی از منافقین تا ریستارت تا آمدنیوز و گروهکهای تجزیه طلب و حتی مفسدان بزرگ افتصادی فراری و.. را استرداد و دستگیر کرد؟! آیا خبر دارید دهها ایرانی بدلایل واهی در زندانهای آمریکا و کشورهای غربی گرفتارند و درست برخلاف آنها که برای هر تبعه و جاسوس خود، شما را تحت فشار قرار میدهند، ما باز هم تنها تماشا میکنیم؟!

 آیا خبر دارید چنانکه امریکا و انگلستان و فرانسه میتوانند به بهانه های حقوق بشری در مسائل داخلی ایران به خود اجازه و حق دخالت و حتی پیشنهاد قطعنامه دهند، ما نیز میتوانیم؟!

احتمالا خبر ندارید که عملی نمی بینیم!

اینها تنها گوشه ای از اقداماتی است که در این 5 سال میتوانستید برای آن یک یا چند ساعت (نه حتی روز و هفته و ماه!) وقت بگذارید. درست به اندازه یک توئیت نوشتن. ولی مردم ایران آنچه می بینند دیدارهای نوستالژیک شما با موگرینی و جان کری و.. است! و زمزمه مداوم این سوال که هنوز مذاکره ادامه دارد؟! هنوز برجام؟! مگر تمام نشد؟! منتظر پاسخ و اقدام شما در تک تک این موارد هستیم. ایستادن تاریخ به احترام این و آن را رها کنید. ایران را دریابید. تاریخ خود قضاوت خواهد کرد.

نظر آیت الله نکونام درباره مذاکره با کفار

اگر امام خمینی قدس‌سره یارانی کربلایی داشت تن به مذاکره نمی‌داد. ایشان مجبور شدند به تعبیر خود جام زهر صلح و سازش را سر کشند. هر کسی که یاران وی خالص نباشند همین فرجام را دارد. البته این بدان معنا نیست که امام خمینی قدس‌سره یارانی واقعی و مخلص نداشت، اما ایشان بسیاری از ناب‌ترین یاران خود را در طول زمان از دست دادند. ایشان اگر هفتاد مرد چون شهید چمران و یارانی ساده هم‌چون رجایی داشتند که با وی با همان سادگی همراهی اطاعت‌پذیرانه داشتند، نتیجهٔ جنگ با همهٔ نبود امکانات و تحریم‌ها چیز دیگری می‌شد.

قرآن کریم می فرماید: «فَلاَ تَهِنُوا، وَتَدْعُوا إِلَی السَّلْمِ، وَأَنْتُمُ الاْءَعْلَوْنَ، وَاللَّهُ مَعَکمْ، وَلَنْ یتِرَکمْ أَعْمَالَکمْ»(1).

ـ پس سستی نورزید و کافران را به آشتی مخوانید که شما برترید و خدا با شماست و از ارزش کارهایتان هرگز نخواهد کاست.

بیان: مؤمن در دنیا نباید در برابر پیشامد مشکلات و سختی‌هایی که از ناحیهٔ بدخواهان به وی می‌رسد سست گردد و تسلیم شود و اگر در جنگ است نباید پیشنهاد صلح و مذاکره داشته باشد، باید شجاعانه ایستادگی و مقاومت نماید و بجنگد؛ همان‌طور که شعار زمان جنگ به رهنمود حضرت امام خمینی قدس‌سره «جنگ جنگ تا پیروزی» بود. حضرت امام قدس‌سره حسینی‌وار می‌جنگید و می‌خواست آن را حسینی‌وار ادامه دهد و کربلای ایران را محقق سازد اما به دلیل نبود همراهانی شجاع و فرماندهانی مقاوم که ناوهای آمریکایی را زیر نقشه‌های پارتیزانی و حملات ایذایی پیوستهٔ خود داشته باشند، از نظر خود بازگشتند و ایشان مجبور شدند به تعبیر خود جام زهر صلح و سازش را سر کشند. اگر فرماندهان آن روز به فرمودهٔ امام راحل عمل می‌نمودند، امروز کارشناسان سازمان انرژی هسته‌ای به بهانهٔ بمب هسته‌ای به پستوهای ایران سرک نمی‌کشیدند و ملتی را تحقیر نمی‌کردند.

آنان که کربلایی نبودند شب عاشورا از امام حسین علیه‌السلام جدا شدند و اگر امام خمینی قدس‌سره نیز یارانی کربلایی داشت تن به مذاکره نمی‌داد. هر کسی که یاران وی خالص نباشند همین فرجام را دارد. البته این بدان معنا نیست که امام خمینی قدس‌سره یارانی واقعی و مخلص نداشت، اما ایشان بسیاری از ناب‌ترین یاران خود را در طول زمان از دست دادند. ایشان اگر هفتاد مرد چون شهید چمران و یارانی ساده هم‌چون رجایی داشتند که با وی با همان سادگی همراهی اطاعت‌پذیرانه داشتند، نتیجهٔ جنگ با همهٔ نبود امکانات و تحریم‌ها چیز دیگری می‌شد.

به هر روی، در میدان جنگ، نباید از صلح، سلم و سازش گفت و تنها باید جنگید.

جنگ همیشه آخرین گزینه است و اگر کار به آن‌جا کشید، دیگر نباید از صلح گفت. باید ایستاد و مردانه باید جنگید تا به یکی از دو نیکویی؛ یعنی پیروزی یا شهادت رسید.

همچنین قرآن کریم می فرماید: «وَإِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا، وَتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ، إِنَّهُ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ»(2).

ـ و اگر به صلح گراییدند، تو نیز بدان گرای و بر خدا توکل نما که او شنوای داناست.

بیان: کافران حربی اگر بنای صلح و مسالمت داشته باشند، مسلمانان می‌توانند صلح را بپذیرند. البته طبیعی است کافر حربی اگر قدرت داشته باشد تن به مصالحه نمی‌دهد و کافرانی حاضر به مذاکره می‌گردند که به ضعف و ناتوانی گراییده باشند. خداوند می‌فرماید می‌توانید با آنان مذاکره داشته باشید اما باید بر خداوند توکل نمایید: «وَتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ». توکل در این‌جا به معنای افزایش قدرت و توان بازدارندگی است؛ چرا که کافران چون در موقعیتی ضعیف قرار گرفته و ناتوان شده‌اند به مذاکره روی آورده‌اند. آنان می‌خواهند با مذاکره، فرصتی به دست آورند تا خود را تقویت نمایند و از موضع ضعف خارج شوند، اما خداوند می‌فرماید شما با توکل، بر قدرت خود بیفزایید. شما مذاکره نمایید و قصد تجدید قوا را به رخ آنان نکشید و به آنان تهمت نزنید اما در اندیشهٔ تقویت نیروی خود باشید تا آنان همواره ضعیف باقی بمانند و معادلهٔ حاضر را همواره حفظ کنید و کفار را برای همیشه در ضعف قرار دهید. توکل در این‌جا رها کردن کفار به حال خود نمی‌باشد. فراز «حَسْبَک اللَّهُ» در آیهٔ بعد نیز که به معنای کفایت خداوند است همین معنا را می‌رساند: «وَإِنْ یرِیدُوا أَنْ یخْدَعُوک فَإِنَّ حَسْبَک اللَّهُ، هُوَ الَّذِی أَیدَک بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ»(3)؛ و اگر بخواهند تو را بفریبند، یاری خدا برای تو بس است. همو بود که تو را با یاری خود و مؤمنان نیرومند گردانید.

کفایت نمودن خداوند همان توکلی است که بنده بر خداوند دارد که عبارت است از همان اقتدار و توان بالا؛ از این رو می‌فرماید: «هُوَ الَّذِی أَیدَک بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ». تأیید خداوند همان قدرت و اقتدار دادن است.

1. محمد/ 35.
2. انفال / 61.
3. انفال / 62.
4. برگرفته از کتاب شهر آیین سیاست
5. 
   
6. http://library.ayatollahnekounam.com/index.php/human/siyasat/600-shahraeen-siasat?showall=